Danielle Spoelman

Danielle Spoelman:

Een centraal thema in mijn werk is het 'comfortably numb' zijn, aangenaam verdoofd. Hoe leef je je leven? Open, aanraakbaar, kwetsbaar, op de grens van het onaangename of rustig, makkelijk en comfortabel maar teruggetrokken en verstopt? Zorgzaamheid en contact versus zorgeloosheid en eenzaamheid. Comfort versus pijn. Leven versus slapen. Wat is ‘echt’ en hoeveel leven kan je aan? Wat zijn de drijfveren van het menselijk handelen. Ik ben vooral geïnteresseerd in het zoeken naar en verschuiven van de grens van het bewuste en het onbewuste. Kan ik met tekenen dieper doordringen in het onbewuste en daar iets van blootleggen?

In haar laatste werk, de serie Mystic Forest toont Danielle Spoelman fantasie-landschappen waarin mens en dier opgenomen lijken te worden in het geheel. 'Wij zijn grotendeels onwetend van het leven in het bos, begrijpen maar amper hoe bomen, plantenrijk en de dieren samenleven. We kijken vaak fragmentarisch alsof we snapshots maken, een tak hier, een vogeltje daar, maar in het bos voelen wij ons op een dieper niveau verbonden.'

Juryrapport winnaar Kunst in het Volkspark-prijs 2015:

Bij Spoelman bepalen Hoofd, Hart en Hand (H3) de lijnvoering, die leidt tot een diepe en intrigerende gelaagdheid en welke een aandachtige studie van het werk vraagt. Tekenen met potlood is direct en snel, ook het onderbewuste, het intuïtieve wordt tijdens het maakproces aangesproken. De werken waarbij de borduurtechniek de boventoon voert zijn langzamer en meer bedachtzaam ontstaan. Hierbij komen de 3H’s scherper naast elkaar te staan en wordt het maken een bewuster proces. Het onderzoek naar en het opschuiven van de grens tussen het bewuste en onderbewuste is een centraal thema in haar werk en beide benaderingen leveren interessante werken op met een herkenbare beeldtaal in thema en symboliek.