We hebben elkaar nodig. Wij zijn nodig.
Waar normaal mijn hoofd altijd sprongetjes maakt, verbindingen vindt en vragen stelt was het ineens..
Stil
Waar normaal mijn hoofd altijd sprongetjes maakt, verbindingen vindt en vragen stelt was het ineens..
Stil
Op het saaiste stuk van de pandemie was er ineens niets. Geen kriebels om te maken. Geen utopische plannen voor projecten.
Stil
Voor het eerst in mijn leven was er geen drang om te laten zien wat ik zie. Geen drang om te vertellen wat verteld moet worden.
Maar gelukkig was daar de MeetUs. Eerst online. Later op afstand maar bij elkaar.
De stilte verdween.
Ik merkte dat ik niet de enige was die zich zo voelde. We konden delen hoe het was. We waren samen. We praatten over maken. We omringden ons met gemaakt.
Als de pandemie iets duidelijk gemaakt heeft is het wel hoe belangrijk de verbinding is. In kunst. In cultuur.
We hebben elkaar nodig. Wij zijn nodig.
Maar meer en meer zijn de pijnlijke tekorten in de kunst en cultuur duidelijk. De al lang aanwezige financiele tekorten zijn ernstiger dan ooit. En de bewegingsruimte verdwijnt beetje bij beetje.
Maar nu dan? Zijn we nu misschien te stil?
Ik ben nieuwsgierig hoe anderen hier over denken. Hoe ze kijken en overleven in deze tijden. Laten we samenkomen. Laten we praten over maken. Laten we ons omringen met gemaakt. Laten we de vuurtjes in ons groter stoken.
Het liefst aankomende vrijdag al. Dan is er weer een MeetUs. Jasper Schütz komt praten over zijn werk als kunstenaar en de projecten waar hij nu mee bezig is. Over zijn drijfveren en zijn inspiratie.
Vrijdag kunnen we ons weer vullen met van alles om stilte te verdrijven en ik hoop veel van jullie daar te zien!