Zelfportret

Beschrijving

Hans Ebeling Koning
(Bilthoven, 1931)

Hans Ebeling Koning werkt veel buiten. Hij zet zich buiten neer en laat dat wat zich voor zijn ogen voordoet op zich inwerken. Hij moet dat wat hij gaat tekenen of schilderen eerst zelf beleven, tot zich nemen. Harde kleuren en een herkenbare, eigen vormentaal kenmerken zijn werk. Daaraan zie je dat het ‘een Hans Ebeling Koning’ is.

Het verhaal van zijn werk is op de voet te volgen. Vanaf de eerste jaren op de AKI, de Enschedese kunstacademie, waar hij op de afdeling grafische vormgeving begon, heeft Ebeling Koning zijn directe omgeving vastgelegd. Hoezeer hij – vooral in zijn latere jaren – de vormen deformeert, altijd is het uitgangspunt alledaags en pretentieloos: een groepje bomen, een steiger in de vijver achter zijn huis, een boomtak, een paar sandalen, een kip, een laantje met bomen of de IJssel bij Deventer. In een interview zei hij daar het volgende over: 'Overal waar ik in al die jaren heb gewoond heb ik ook getekend. Soms als het beginpunt van een schilderij, soms als zelfstandig beeld. Dat tekenen zat in me, sinds de AKI. Daar heb ik geleerd om helder en lineair te werken. Niet kijken naar licht en donker of naar dramatiek, maar naar vorm en lijn. Van elke tekening weet ik nog wanneer en waar ik die heb gemaakt. Het zijn herinneringen. Leven is voor mij: op een hele intense manier iets doen. Ik leef, dus ik teken. Iets anders is er niet.’

Hans Ebeling Koning studeerde tussen 1952-1956 aan de AKI. Tussen 1960-1987 gaf hij er les als docent tekenen en schilderen. Bijna drie decennia lang heeft hij dus invloed gehad op de kunstproductie van jonge (en ook Enschedese) beeldend kunstenaars.