z.t.

Beschrijving

Henk Schuring
(Enschede 1928 – 1984)

Veelzijdig, zo kun je Henk Schuring wel typeren. Hij was als eerste volledig abstract werkende schilder in Enschede en (zoals veel van zijn vooruitstrevende collegae) geboeid door de verschillende avant-gardistische stromingen uit zijn eigen tijd. Vanuit een carrière als grafisch ontwerper stapte hij over naar de kunsten. Eerst in het platte vlak maar later ging hij, gedreven door een maatschappelijke betrokkenheid, ruimtelijke kunstwerken maken. Hij wilde met zijn kunst de kwaliteit van nieuwbouwwijken in Enschede verhogen, waar zijn kunstwerken de relatie met de architectuur zochten en als herkenningspunten moesten functioneren. Dertig jaar lang maakte hij in Enschede een afwisselend oeuvre.

Als beginnend schilder volgde Schuring in de avonduren als hospitant de lessen van Johan Haanstra aan de AKI. In deze periode begon hij abstract te schilderen. Rond 1954 ging hij over tot expressionistische stillevens, landschappen en figuurstukken, en non figuratieve kunst. Zijn werk uit de jaren vijftig en zestig doet denken aan de Cobrastijl en de materieschilderkunst, een stroming die de verf als materie onderzocht. Ook was Schuring bezig met het intuïtieve: “(…) Want schilderen is voor mij een belangrijk deel, een intuïtieve daad, evenals de aanleiding er toe intuïtief geboren wordt.” In de reliëfs die hij later maakte lijken zijn behoefte aan materiaalonderzoek, element van de Pop Art maar ook zijn reclameachtergrond samen te komen.

Onderzoek en experiment waren redenen om te stoppen met zijn ruimtelijk werk voor de openbare ruimte en weer autonoom werk te maken. Zijn donkere kleurpalet verandert dan in een kleurig palet met pasteltinten.
Schurings autonome oeuvre vormt een grote eenheid, ondanks de verschillende fasen en het veranderde kleurpalet. Dat komt omdat de materie, de dikke verflagen, een voortdurend punt van aandacht waren. Rode draad vormt verder zijn spontane manier van werken, de wel overwogen composities, het ritme, spanning en ruimtelijkheid. Hij won diverse prijzen en zijn werk is onder meer aangekocht door het Stedelijk Museum in Amsterdam en het Rijksmuseum Twenthe.