Vlecht

Beschrijving

Henk Schuring was enige jaren als grafisch ontwerper bij een reclamebureau werkzaam geweest voordat hij van de ene op de andere dag besloot kunstenaar te worden. Hij is één van de eerste Enschedese abstracte schilders geweest. Hoewel hij hoofdzakelijk autodidact was heeft hij diverse prijzen gewonnen en is zijn werk onder meer door het Stedelijk Museum in Amsterdam aangekocht.

Gedurende zijn loopbaan heeft hij regelmatig nieuwe paden in geslagen en omstreeks 1965 begon hij ruimtelijk werk te maken omdat hij, zoals hij zelf zei, ’dat schilderijtje aan de wand een beetje beu begon te worden’.

Het was een tijd waarin veel kunstenaars de behoefte kregen om in directe en actieve zin deel uit te maken van de maatschappij. Ook Schuring hield zich in die tijd bezig met pogingen een relatie te scheppen tussen kunst en architectuur.

Met veel enthousiasme en een grote dosis idealisme begon hij plannen te maken voor stadscentrum en buitenwijken. Hij was van mening dat de nieuwbouwwijken dreigden te verworden tot troosteloze labyrinthen wanneer er niet bepaalde herkenningspunten en kleursignalen in zouden worden aangebracht. In het kader van de éénprocentsregeling kreeg hij talloze monumentale opdrachten, waarvan de bekendste dit herkenningspunt in Twekkelerveld is: een uit acht gelijkvormige delen samengesteld object in groen polyester.

In de loop der jaren kwam Schuring tot het inzicht dat hij toch te zeer schilder was om verder te gaan in het driedimensionale vlak. Het werken met kunststof bleek omslachtig en hij raakte uitgekeken op het materiaal polyester. De doorslag gaf uiteindelijk de beknotting van zijn vrijheid, het eindeloze vergaderen met architecten, commissies en ambtenaren met als resultaat dat, zoals hij het zelf zegt: ’dat je zoveel water bij de wijn moet doen dat het alleen water werd. Dan vraag je je af: ’waar ben ik in godsnaam mee bezig’ en kruip je terug naar je atelier…’