Ruiter

Beschrijving

Gijs Assmann
(Roosendaal, 1966)

Hoe zouden Johan, Marc of Rolf het vinden dat er voor hen een vanitasbeeldje is gemaakt? Een vanitas is van oudsher een stilleven waarin allerlei objecten voor komen die naar de dood verwijzen. Een schedel, de bijbel of een bijna opgebrande kaars. Het herinnert je aan je eigen sterfelijkheid. Gijs Assmann maakt al sinds 1992 vanitasbeeldjes die hij aan vrienden opdraagt. Het zijn stapelingen of kluwen van allerlei bestaande voorwerpen of objecten die hij in keramiek of in een ander materiaal namaakt. Ze typeren hun naamgever. Zo bestaat het portret van Marc binnen de Assmann symboliek uit een opengeslagen boek met daarop een kopvorm waarop een kwakende of lachende kikker zit, de armpjes voor de borst gekruist. En Rolf wordt verbeeld door een bowlingbal (de gaten zijn het gezicht) met op zijn kop een pion. Het leven als een spelletje kegelen met de bal als naderbij komende dood?

Dat Assmann morbide onderwerpen op een luchtige, humoristische wijze brengt is in zijn hele oeuvre te zien. Het is een feest van fantasie, kleur, dynamiek en verhalen. Uitbundige optochten, carnavaleske taferelen, maar ook figuren met schedels in plaats van echte koppen. De hier afgebeelde collages verwijzen naar de grote raadselen van het leven, zoals de dood of mythes en sprookjes. Maar de beeldtaal is opgewekt, humoristisch, kleurrijk, soms bijna stripachtig. De vanitasbeeldjes zien er door hun vormentaal lief en onschuldig uit. En de combinatie van voorwerpen maakt ze soms buitengewoon grappig. Toch zijn Johan, Marc of Rolf misschien wel opgelucht dat hun eigen vanitasbeeldjes in het gemeentehuis staan, en niet bij hen thuis.