Portret van Simon Couzijn of Ode aan Heyboer

Beschrijving

Rudy Klomp
(Enschede, 1941)

In de monografie Lievde iz un bedrijchde zoord van Rudy Klomp staat het volgende citaat: “Ik heb geen doel maar voel een richting”. Bij Rudy Klomp gaat het maken van kunst niet over het maken van een eindproduct maar over een levenshouding. Kunst en leven zijn voor hem één. Het kunstenaarschap gaat bij Rudy Klomp vooral over het proces om tot een resultaat te komen.

Binnen dat beleven van de kunst en het proces er naartoe houdt hij zich bezig met abstracte, ongrijpbare thema’s. Zo onderzocht hij het fenomeen inspiratie. Een ander thema is dat van de spiritualiteit versus het aardse. Titels van werk uit de gemeentelijke collectie typeren die twee werkelijkheden. Ik zoek het subjectieve zo objectief mogelijk of comp., Echte helden zie je zelden, compositie of Dag lieven, kwantum intelligentie 5 mrt. compositie zijn meervoudige titels die voor Klomp zowel het aardse als het spirituele typeren. De combinatie van abstracte en figuratieve elementen in zijn werk zou je ook kunnen uitleggen als een verbeelding van die beide werelden.

Zijn werk is niet in bestaande stromingen onder te brengen maar uitsluitend binnen de door hem zelf opgerichte stroming ‘Pararealisme’. Hoewel outsider is Rudy Klomp toch een belangrijk persoon binnen de Enschedese kunstwereld. Hij voelt geestverwantschap met de Enschedese schrijver en leeftijdgenoot Jan Cremer en diens boek Ik, Jan Cremer (1964). Dat vertegenwoordigde een nieuwe generatie die de waarden en idealen van de naoorlogse jaren afwierp en zich als anarchisten gedroegen. Ze maakten zich los van de (cultuur)geschiedenis en hieven de scheiding tussen kunst en leven op.