Gebruikskeramiek II

Beschrijving

Helen Frik
(Worcester, Engeland, 1960)

Het grote keramische object noemde Helen Frik gebruikskeramiek. Daar wordt serviesgoed mee bedoeld. Maar wat zou ze er hier mee bedoelen? Het lijkt wel een reusachtige schelp, of is het toch een bovenmaatse juskom of vaas?
De sculpturen van de van oorsprong Britse kunstenaar, die sinds 1985 doceert aan de AKI, zijn humoristisch, vriendelijk en relativerend van karakter. De werken lijken voetnoten bij de plek waar ze zich bevinden, schetsen, gedachtespinsels in klei, met vaak charmante kwinkslagen. De op het oog weinig pretentieuze uitstraling wordt nog eens versterkt door de ietwat stuntelige uitvoering. De keramische werken bijvoorbeeld zijn veelal met de hand gemodelleerd, het oppervlak is daardoor bultig, de randen gekarteld. Dat maakt de sculpturen menselijk en verschaft ze een verhaal. Frik maakte eigenzinnig serviesgoed waar dit werk misschien een voorloper van is. Eierdopjes met pootjes, in een karaf zit een blote dame te baden, en uit het felgekleurde glazuur van een bordje (dat op zich al aan soep doet denken) piept het hoofd van een lachend mannetje.

De gemeente kocht naast het keramische beeld ook het werk Human Parasites aan. Ook dit werk is van een eenvoudige kernachtigheid, ook al zaait de titel direct verwarring. Een grote vis heeft zich voor de helft meester gemaakt van het beeldvlak. Het denkwolkje van de vis zegt: “Human parasites, ugh!” En inderdaad cirkelen er bleke mensjes rond de vis. Moeten we de titel letterlijk nemen en heeft de vis last van menselijke parasieten? Frik draait de wereld binnenstebuiten. Dingen lijken op levende organismen, dieren krijgen menselijke trekjes.