Sofonisba Anguissola

Sofonisba Anguissola is een van de meest succesvolle kunstenaars van de renaissance en wordt door haar tijdgenoten geprezen om haar talent en creativiteit. Zo schrijft Giorgio Vasari, de bekende Italiaanse kunstenaarsbiograaf, in zijn Le vite de’ più eccellenti pittori, scultori e architettori uit 1568 dat de figuren op Anguissola’s portretten zo levensecht lijken, dat ze lijken te ademen. Dit compliment werd vaker gegeven, maar was vooralsnog voorbehouden aan haar mannelijke voorgangers en collega’s, zoals Jan van Eyck of Leonardo da Vinci. Ook Michelangelo Buonarroti prijst Anguissola in een briefwisseling met haar vader, Amilcare Anguissola, ditmaal om de manier waarop zij de emotie verdriet vat in haar tekeningen. Vasari schrijft hierover dat er niets mooiers of levensechter bestaat dan de figuren op deze tekening.

Voor de tentoonstelling in Rijksmuseum Twenthe zal Anguissola’s levensloop de leidraad vormen. Haar leven wordt gekenmerkt door drie belangrijke momenten: haar jeugd en opleiding in Cremona, haar tijd als hofdame aan het Spaanse hof in Madrid en haar laatste levensjaren op Sicilië en in Genua. De tentoonstelling zal aan de hand van deze drie verschillende locaties haar artistieke ontwikkeling tonen, beginnend met de vroege familieportretten en eindigend met de ingetogen religieuze voorstellingen die Anguissola gedurende haar laatste levensjaren creëert. Ook wordt er in de tentoonstelling een indruk gegeven van de leefomstandigheden in de Italiaanse en Spaanse zestiende eeuw, door onder meer literatuur en muziekinstrumenten op te nemen.