op Doek&Staal

Drie schilders, drie uitgangspunten. De tentoonstelling op Doek&Staal laat verschillende opvattingen zien over het begrip schilderen. Peter Geerts staat in een klassieke traditie van het schilderen, Bart Koldewee werkt vanuit een minimalistisch standpunt en Micha Prinsen ontwikkelt zijn werk uit industrieel vervaardigde gebruiksvoorwerpen. Hoe verschillend de opvattingen ook zijn, ze maken allemaal gebruik van een abstracte beeldtaal.

Peter Geerts heeft een klassieke schilders achtergrond, die in zijn lange carrière als schilder nog steeds duidelijk zichtbaar is. Zijn werk past in de traditie van de abstracte schilderkunst; een beeldtaal waarin hij zich nog steeds verder ontwikkelt en vernieuwt. Dit geldt zowel voor de manier van schilderen maar ook in compositie en kleurgebruik. De werken zijn vanuit contrasten in zowel kleur, vorm en dynamiek opgebouwd. Het formele wordt tegenover een intuïtief los schilders gebaar gezet; met onverwachte kleurcombinaties weet Geerts spannende atmosferen op te roepen. Verstilling laat hij contrasteren met een soms donkere nervositeit. Hoe monumentaal en krachtig de werken ook zijn, in alles zit een lyrische stemming.

Bart Koldewee hanteert een beperkt palet. Zijn werk bestaat uit zwart en wit, hiermee schildert hij heldere eenvoudige vormen. Hij ontwerpt een vormelement eerst in de computer die vervolgens wordt overgebracht naar het schilderij. Door deze vorm te herhalen, te verschuiven, te spiegelen of positief en negatief te schilderen, ontstaan er velden met een sterk optische werking. Soms heeft de drager, bestaande uit paneel met daarop doek, de vorm van het geschilderde element waardoor deze meer objectmatig wordt. De werken hebben een hoge perfectie in de uitvoering die doet vergeten dat zij met de hand gerealiseerd zijn.

Micha Prinsen is geïnteresseerd in de functionaliteit van gebruiksvoorwerpen en de esthetiek ervan. Met name de auto-industrie maakt gebruik van deze begrippen en heeft zijn interesse. ‘Car tuning’ is een subcultuur die in het verlengde hiervan ligt: hoe een massaproduct meer persoonlijk, exclusief en eigenzinnig wordt gemaakt. Deze taal, uitgevoerd met industriële lakken en stickerfolie, gebruikt hij als een picturaal middel in zijn autonoom werk. Het zijn wandobjecten met zacht gebogen lijnen en glimmende oppervlakken die doen denken aan carrosseriedelen van auto’s. Op deze dragers bevinden zich vormelementen en lijnen, gesneden uit verschillende kleuren folies van vinyl waarmee hij zijn composities opbouwt.