Gesloten/online: Intermezzo

Adrie Arendsman (1941) AKI, Beeldende kunst, 1993
In haar werk onderzoekt zij de beeldende mogelijkheden van het zelfportret en is bereid en in staat ons de binnenkant van haarzelf als kunstenaar en als mens te laten zien. Bijzonder is dat bij het ontstaan van haar werk niet enkel haar creatieve vermogen een rol speelt maar daarnaast eveneens haar onderzoekende vermogen waarbij muziek, literatuur en historische gelaagdheid meewerkt. Zij hanteert een grote verscheidenheid aan vormen en technieken. In de kleinere formaten overheerst de intimiteit en de poëtische gedachte, in de grotere werken hebben materialen als brons, ijzer en glas een belangrijke rol bij haar kenmerkende gelaagdheid en diepte.

Grietje Bouman (1955) AKI, Fotografie, 2009
Grietje Bouman durft in haar fotografisch werk, vaak op een subtiele wijze, grote vragen te stellen. Over onszelf en over ons bestaan. Hoe verhouden mensen zich tot elkaar? En hoe verhouden ze zich tot de idealen die hen worden voorgehouden? Op welke manier wordt dat zichtbaar in de absurditeit van alledag? Ze kan zich daarbij volhardend ergens in vastbijten, maar wordt ook geraakt door dingen die haar opvallen in de vluchtigheid van het dagelijks leven. Dat kan tot autonome beelden leiden, maar soms dringen thema’s zich op in de combinatie van beelden. Het doel is altijd hetzelfde, doordringen tot de kern. Doordringen tot zichzelf.

Judith Schepers (1979) AKI, Monumentaal, 2002
Vanuit haar tochten door het bos, maar ook uit verhalen en mythen ontstaan er beelden in haar hoofd, waar ze nog een tijdje mogen rijpen voor ze worden omgezet in tekeningen of installaties. Momenteel onderzoekt ze de kleur zwart, die eigenlijk geen kleur is, maar een entiteit die het licht opzuigt en transformeert naar iets anders. Zwart absorbeert in plaats van dat het reflecteert. In de natuur is bijna niets echt zwart, behalve wanneer het door vlammen is verkoold. Judith plaatst in haar bossen zwarte vlakken, als duistere elementen uit een andere wereld.