De rol van ijskappen in klimaatverandering

In zijn lezing op 6 oktober gaat Roderik van de Wal in op klimaatverandering op geologische tijdschalen welke zijn gedreven door variaties in straling en CO2. Zeespiegelveranderingen die toekomstige generaties te wachten staat als gevolg van klimaatverandering door menselijke activiteit is een ander onderwerp. In september 2019 is er een nieuw IPCC (Intergovernmental Panel on Climate Change) rapport uitgekomen over de stand van zaken met betrekking tot ijskappen, oceaan- en zeespiegelverandering. De resultaten hiervan bespreekt Van de Wal in de context van de natuurlijke variaties in ijskappen.

Roderik van de Wal promoveerde in 1992 in Utrecht. Hij is sinds 2019 hoogleraar klimaatverandering, in het bijzonder in zeespiegelverandering en kusteffecten. Hij is werkzaam bij het Instituut voor Marien en Atmosferisch Onderzoek (IMAU) en bij het Departement Fysische Geografie, beide aan de Universiteit Utrecht. Zijn onderzoek richt zich op twee hoofdonderwerpen: klimaatdynamica (paleoklimaatmodellering, klimaatgevoeligheid, interpretatie van ijskernen en zeespiegelvariaties en -patronen) en veranderingen in de cryosfeer (ijsdynamica van Groenland en Antarctica en gletsjermodellering), en de impact van deze veranderingen op kustsystemen. Hij heeft deelgenomen aan glacio-meteorologisch veldwerk georganiseerd in de Alpen, Scandinavië, Svalbard en Groenland.

Van de Wal is leider van (inter-)nationale projecten, lid van diverse internationale besturen op het gebied van ijskern onderzoek en zeespiegel veranderingen. En betrokken bij het werk van het Internationale Panel on Climate Change (IPCC)