Chapter III: Transforming Desires

Playbour City Engines Chapter III: Transforming Desires onthult een nieuwe virtuele speeltuin met negen sculpturen, vormgegeven door de Zuid-Koreaanse ontwerper Handi Kim in samenwerking met The Rodina. Elke virtuele sculptuur symboliseert een menselijk verlangen en de onmogelijkheid om dit verlangen te vervullen.

Wanneer we in onze vrije tijd online aan het ontdekken en spelen zijn, staan we er nauwelijks bij stil welke data ons online gedrag produceert, hoe dit gedrag wordt gestuurd door onze innerlijke verlangens en hoe deze verlangens gebruikt worden als een product of dienst. In Playbour City Engines Chapter III: Transforming Desires stelt The Rodina een collectieve en niet op geld gefocuste manier van denken en verlangen voor, als tegenhanger van individualisme en competitie. Chapter III: Transforming Desires onthult een nieuwe virtuele speeltuin met negen sculpturen, vormgegeven door de Zuid-Koreaanse ontwerper Handi Kim in samenwerking met The Rodina. Elke virtuele sculptuur symboliseert een menselijk verlangen en de onmogelijkheid om dit verlangen te vervullen.

In het allereerste hoofdstuk van Playbour City Engines konden bezoekers bieden op en unieke playgrounds kopen tijdens een live veiling event. Deze playgrounds zijn als sculpturen toegevoegd aan de virtuele tentoonstellingsruimte van Tetem. Elke sculptuur is opgedragen aan de koper en drukt visueel één universeel verlangen uit, namelijk onze oncontroleerbare drang naar méér geld, roem, materieel bezit, individualiteit, macht, luxe, schoonheid, extreme efficiëntie en de zoektocht naar exotische ervaringen.

In dit derde hoofdstuk onderzoekt The Rodina hoe spel wordt gemanipuleerd tot een kapitalistische productiewijze. Welke mechanismen worden gebruikt? In een poging om dit te beantwoorden kijkt The Rodina naar verlangens. Als de kern van kapitalistische machinerie worden verlangens zorgvuldig ontworpen als onbereikbare opwindende momenten van het jagen op wat wij denken dat onze dromen zijn. Onze verlangens worden echter subtiel geconstrueerd door de markt en ideologie. Door de online wereld te betreden, en games en apps te spelen, delen we unieke gegevens over onze dromen en behoeften. Op deze manier kunnen wensen in de vorm van producten en diensten eenvoudig op elk individu worden afgestemd.

Tijdens Chapter III genaamd Transforming Desires worden bezoekers uitgenodigd om een grote virtuele speeltuin te betreden met negen sculpturen, waarin elke sculptuur een bepaald verlangen symboliseert. De speeltuin is echter een valstrik die niet tot bevrediging leidt, aangezien elk verlangen is gecamoufleerd als een behoefte. Het verlangen kan niet gemakkelijk worden vervuld, als het eenmaal is bereikt willen we het niet langer. Zoals de psychoanalyticus Jacques Lacan opmerkt: “Verlangen uitgedrukt door fantasie wordt gedreven door zijn eigen onmogelijkheid”.

In navolging van de concepten van Donna Harraway die het menselijke gebrek aan aandacht voor collectieve verlangens uitdaagt, wat de mogelijkheid van grote ongelijkheid in de wereld meebrengt, onthult The Rodina hun ontgoocheling over een dergelijke realiteit en uit een wens voor collectiviteit en speelsheid.