Carel Harberink

De kunstenaar Carel Harberink deed de AKI van 1999 tot 2004. Daarvoor was hij een hobby fotograaf met gevoel voor compositie en abstracte beelden. Fotografisch werk, dat hij graag wil gaan schilderen en waarmee hij werd toegelaten tot de AKI. Tijdens de opleiding (her)ontdekte hij echter, in plaats van de schilderkunst, zijn technische achtergrond en gevoel voor vakmanschap. Zo ontstond een voorliefde voor ruimtelijk werk.

Zijn installaties en conceptuele werk getuigen van een grote sociale betrokkenheid en liefde voor de natuur en natuurlijk materiaal. Soms zijn verwijzingen ook autobiografisch, onder andere ingegeven door de gehoorbeperking die hem al op jonge leeftijd overkwam. Dit alles niet zonder zijn kenmerkende gevoel voor humor, woordgrappen en de verbeelding van een talige twist.

In Borne exposeerde Harberink eerder in 2009 voor 'buiten binnen Borne' over het thema grenssituaties: grote schoenen symboliseerden een stap over de rondweg, uitbeeldend de emoties bij verhuizen of het kopen van een huis. Op de Pellenhof bij de oude kerk stond zijn installatie DISCUSSIE, refererend aan TV programma’s waar veel door elkaar wordt gepraat en niemand luistert of wordt verstaan.

Op de leeftijd van 85 jaar, kiest hij weer voor het, nu fysiek minder belastende, schilderen. Hij valt daarbij terug op voormalig fotografisch werk, waarmee hij rond 1990 al exposeerde in de bornse synagoge. In deze serie nieuwe schilderijen abstraheert hij dierbare herinneringen aan zijn trektochten door verlaten landschappen, waaronder IJsland. Opnieuw weet hij de grilligheid en schoonheid te vangen in het tweedimensionale vlak.